'A' oraz 'An' są przedimkami nieokreślonymi, których używamy w wypadku gdy odnosimy się do czegoś co nie jest wiadome osobie, z którą się komunikujemy.
Z przedimków 'A' oraz 'An' korzystamy też przed rzeczownikiem za pomocą którego chcemy przedstawić coś lub kogoś o kim lub o czym wcześniej nie wspominaliśmy. Tak jak jest to przedstawione w poniższych przykładach:
"I saw an elephant this morning."
"I ate a banana for lunch."
Przedimka nieokreślonego przed rzeczownikiem używamy w sytuacji, gdy chcemy nazwać jakiś przedmiot, pojęcie, osobę, które są jedynie jednymi z wielu przedmiotów, pojęć, osób o tej samej nazwie. Tak jak jest to przedstawione w poniższych przykładach:
This is a cup - to jest kubek
There is a cell phone on the table - Na stole jest telefon komórkowy
Kiedy więc wypowiadamy zdanie "This is a cup", chodzi nam o to, że jest to jeden z przedmiotów nazywanych mianem kubka. Zupełnie tak jak ma to miejsce w zdaniu kolejnym, czyli "there is a cell phone on the table". Nazywając te przedmioty chcemy jedynie zaliczyć je do pewnej kategorii przedmiotów, a nie o to, aby je wyróżniać. Dlatego też nie jesteśmy zainteresowani cechami indywidualnymi danych przedmiotów.
Kolejną sytuacją, w której używamy przedimka nieokreślonego jest sytuacja, w której używając rzeczownika chcemy pokazać, że to co mówimy o jednym przedmiocie dotyczy wszystkich tego typu przedmiotów. I tak na przykład:
A car is faster than a bicycle.
Przedimki 'A' oraz 'An' są również wykorzystywane przez nas w sytuacji, w której mówimy o naszym zawodzie. Tak jak jest to przedstawione w poniższych przykładach:
"I am an English teacher."
"I am a builder."
Ponadto przedimki 'A' oraz 'An' są wykorzystywane również w sytuacji kiedy korzystamy ze zwrotów, które służą nam do określenia zarówno czasu, jak i miary. Tak jak jest to przedstawione w poniższych przykładach:
We have English 4 times a week.
I go on holiday twice a year.
Our car can do 220 kilometres an hour.
Tomatoes are $2 a kilo.
Podobnie z przedimków 'A' oraz 'An' skorzystamy w momencie w którym mówimy o czyjejś narodowości. Tak jak jest to przedstawione w poniższym przykładzie:
Bruce Springsteen is an American.
Przedimka nieokreślonego używamy również korzystając ze zwrotów "half" oraz "quite". Tak jak jest to przedstawione w poniższych przykładach:
We need half a pound of sugar.
This is quite a good story.
Przedimków "A" oraz "An" używamy niezwykle rzadko, w sytuacji kiedy rzeczowniki są imionami własnymi.
Oczywiście i od tej reguły są odstępstwa, i tak na przykład powinniśmy użyć przedimka przed wyrazami Mr., Mrs., Miss a następnie nazwiskiem w celu oznaczenia obcości osoby, którą mamy na myśli. Tak jak jest to przedstawione w poniższym przykładzie:
A Mrs. Smith came to him - Jakaś pani Smith przyszła do niego
Równie rzadko zdarza się, aby przedimek nieokreślony był używany przed rzeczownikami niepoliczalnymi.
Wyjątek stanowi natomiast sytuacja, w której mamy na myśli określonego rodzaju substancji. Tak jak ma to miejsce w poniższym przykładzie:
a tea = a kind of tea.
Kolejnym wyjątkiem jest sytuacja, w której rzeczownik niepoliczalny jest pojęciem oderwany oraz poprzedzony jest przymiotnikiem. W ich wypadku użycie przedimka nieokreślonego jest dość częste. Tak jak ma to miejsce w poniższym przykładzie:
a good knowledge of Polish
Przedimek 'A' jest wykorzystywany w sytuacji, w której rzeczownik do którego ma się odnosić ten przedimek, zaczyna się od spółgłoski: b, c, d, f, g, h, j, k, l, m, n, p, q, r, s, t, v, w, x, y, z. Na przykład:
a city a school
a factory a girl
a boy a banana
Przedimek 'An' jest natomiast używany w sytuacji w której rzeczownik, do którego ma się odnosić ten przedimek, zaczyna się od samogłoski: a, e, i, o, u. Na przykład:
an arm an English book
an aunt an old school
an American girl
Koniecznie należy zwrócić uwagę na znaczenie jakie ma w tym wypadku wymowa danego wyrazu gdyż to właśnie ją będziemy brać pod uwagę wybierając, jakiego przedimka chcemy użyć w danej sytuacji.
I tak w związku z różnicą między pisownią a wymową powstają sytuacje, w których na pierwszy rzut oka prawidłowy przedimek może wydać nam się błędny.
Dzieje się tak na przykład w wypadku rzeczownika "university", który rozpoczyna się od samogłoski. Opierając się więc jedynie na pisowni użylibyśmy przedimka 'An', którego jak wiemy używamy w przypadku rzeczowników rozpoczynających się samogłoską.
Właśnie dlatego sprawdzenie wymowy jest tak ważne, gdyż w wypadku rzeczownika "university" samogłoska "u" wymawiana jest jako "you", a co za tym idzie, właściwym w tym wypadku przedimkiem jest przedimek "A".
Podobna sytuacja ma miejsce w przypadku rzeczownika "hour" gdzie spółgłoska "h" jest niema, tak więc użycie przedimka "An' jest jak najbardziej na miejscu.