Tworzenie:
Czas Past Perfect tworzymy stosując operator 'have' w czasie przeszłym, czyli 'had' oraz czasownik w formie Past Participle, a w wypadku czasowników regularnych dodajemy do bezokolicznika końcówkę '-ed'. Tak jak ma to miejsce w przedstawionych poniżej przykładach:
W wypadku czasownika nieregularnego
|
Osoba |
Operator 'have' |
Czasownik w formie Past Participle |
Pozostała część zdania |
|
She |
had |
lost |
her way. |
W wypadku czasownika regularnego
|
Osoba |
Operator 'have' |
Bezokolicznik z końcówką '-ed' |
Pozostała część zdania |
|
I |
had |
stopped |
the car. |
Należy pamiętać o tym, że istotny przy tworzeniu czasu Past Perfect operator 'have' występuje w tym przypadku zawsze w czasie przeszłym, czyli w formie 'had' niezależnie od tego, jakiej osoby będzie on dotyczył.
Widzimy też, że tworzenie czasu Past Perfect przebiega prawie identycznie, jak tworzenie czasu Past Simple. Różnicę stanowi tu jedynie operator 'have', którego nie używa się tworząc czas Past Simple.
Formę pytającą czasu Past Perfect tworzymy zamieniając miejscami czasownik posiłkowy "had" z podmiotem. Tak jak jest to przedstawione w poniższych przykładach:
I had stopped the car. - Had I stopped the car?
She had lost her way. - Had she lost her way?
He had won the race. - Had he won the race?
Natomiast formę przeczącą czasu Past Perfect uzyskujemy dzięki wstawieniu przeczenia 'not' za czasownikiem posiłkowym 'had'. Tak jak ma to miejsce w poniższych przykładach:
Had she lost her way? - She had not lost her way.
Had you won the race? - I had not won the race.
Had you belived me? - I had not belived you.
Użycie:
Użycie czasów. Czas past perfect.
1. Czasu Past Perfect używamy, aby opisać czynność lub stan z przeszłości, które miały miejsce przed innymi czynnościami lub stanami z przeszłości.
I had lived in Europe before I came to New York.
I realized that someone had stolen my car.
2. Używamy tego czasu, kiedy opisujemy wcześniejsze wydarzenia, mówiąc w pewnym momencie w przeszłości. Podobnie jak w Present Perfect, możemy używać wyrażeń typu since, for czy always.
Tom was 30 when I met him. He had been a policeman for ten years.
Tom miał 30 lat, kiedy go spotkałem. Był policjantem od dziesięciu lat.
3. Podobnie używamy tego czasu w narracji:
Peter was 25 at this time. His father had died five years ago and since then Peter had lived alone.
Ale jeżeli opiszemy zdarzenia w kolejności ich występowania, nie będzie potrzeby użycia Past Perfect:
Peter’s father died when Peter was 20. Tom lived alone since then.
4. Czasu tego używamy również w mowie zależnej i okresach warunkowych.