Duża ilość rzeczowników zmienia swoją formę w celu określenia ilości poprzez zabieg polegający na dodaniu końcówki '-s', tak jak ma to miejsce w zamieszczonych poniżej przykładach:
|
SINGULAR |
PLURAL |
|
book |
books |
|
girl |
girls |
|
hand |
hands |
|
table |
tables |
Jednak jeśli dany rzeczownik zakończony jest końcówką 'ch', 's', 'sh', 'ss', 'x' oraz 'z', to wtedy w celu uzyskania liczby mnogiej dodajemy do takiego rzeczownika końcówkę 'es'. W taki sposób, w jaki zostało to zrobione w zamieszczonych poniżej przykładach.
|
SINGULAR |
PLURAL |
|
church |
churches |
|
bus |
buses |
|
brush |
brushes |
|
kiss |
kisses |
|
box |
boxes |
Końcówkę 's' dodajemy również w przypadku rzeczowników, które są zakończone końcówką 'ch' o brzmieniu 'k'. Przykłady tego typu rzeczowników znajdują się w poniższej tabeli:
|
SINGULAR |
PLURAL |
|
epoch |
epochs |
|
monarch |
monarchs |
|
stomach |
stomachs |
Jeśli dany rzeczownik ma końcówkę 'y', która poprzedzona jest spółgłoską to w tym wypadku końcówkę 'y' zamieniamy na 'ies'. Jednak w wypadku, gdy końcówkę 'y' w rzeczowniku poprzedza samogłoska, to wtedy 'y' zostaje zastąpione tylko przez 's'. Działanie tej zasady obrazuje poniższa tabela:
|
SINGULAR |
PLURAL |
|
lady |
ladies |
|
country |
countries |
|
boy |
boys |
|
day |
days |
Rzeczowniki kończące się na 'o', które poprzedzone jest spółgłoską, uzyskują liczbę mnogą najczęściej przez końcówki 'es', tak jak ma to miejsce w poniższych przykładach:
|
SINGULAR |
PLURAL |
|
lady |
ladies |
|
country |
countries |
|
boy |
boys |
|
day |
days |
Na ogół rzeczowniki, które zakończone są końcówką 'o', która poprzedzona jest spółgłoską w liczbie mnogiej, zyskują końcówkę 'es'. Tak jak ma to miejsce w wypadku przedstawionych w poniższej tabeli przykładów:
|
SINGULAR |
PLURAL |
|
echo |
echoes |
|
hero |
heroes |
|
potato |
potatoes |
Oczywiście istnieją wyjątki od tej reguły, które są przedstawione w poniższej tabeli:
|
SINGULAR |
PLURAL |
|
dynamo |
dynamos |
|
halo |
halos |
|
photo |
photos |
|
piano |
pianos |
|
solo |
solos |
Natomiast wszystkie rzeczowniki zakończone na 'o', które jest poprzedzone samogłoską przy tworzeniu liczby mnogiej, otrzymują tylko końcówkę 's' dokładnie, tak jak w przedstawionych poniżej przykładach:
|
SINGULAR |
PLURAL |
|
cuckoo |
cuckoos |
|
portfolio |
portfolios |
Rzeczowniki kończące się na 'f' lub 'fe' podczas tworzenia liczby mnogiej porzucają tę końcówkę i przybierają końcówkę 'ves'. Przykłady tychże rzeczowników zamieszczone są w tabeli poniżej:
|
SINGULAR |
PLURAL |
|
calf |
calves |
|
half |
halves |
|
knife |
knives |
|
leaf |
leaves |
|
life |
lives |
|
loaf |
loaves |
|
self |
selves |
|
sheaf |
sheaves |
|
shelf |
shelves |
|
thief |
thieves |
|
wife |
wives |
|
wolf |
wolves |
Jednak również od tej reguły istnieją potwierdzające ją wyjątki i właśnie te wyjątki zawarte są w poniższej tabeli:
|
SINGULAR |
PLURAL |
|
cliff |
cliffs |
|
handkerchief |
handkerchiefs |
|
roof |
roofs |
Język angielski przejął część słownictwa od języków obcych. To zaś owocuje tym, że niektóre z tych wyrazów pochodzące na przykład z łaciny, klasycznej greki, czy też innych współczesnych języków zachowały własną liczbę mnogą, przez co nie podlegają one regułom, które na ogół określają sposób powstania liczby mnogiej.
Bywa też i tak, że dwie odmiany koegzystują obok siebie a to, która z nich jest poprawna zależy od kontekstu, w którym się akurat pojawia.
Przykłady właśnie takich rzeczowników są zamieszczone w poniższej tabeli:
|
SINGULAR |
PLURAL |
|
alumnus |
alumni |
|
crisis |
crises |
|
datum |
data |
|
erratum |
errata |
|
oasis |
oases |
|
phenomenon |
phenomena |
|
stimulus |
stimuli |
|
terminus |
termini |
Niektóre z angielskich rzeczowników w ogóle nie podlegają regułom tworzenia liczby mnogiej, która jest tworzona wyjątkowo dla nich, jest to tzw. nieregularna liczba mnoga. Przykłady takiej liczby mnogiej znajdują się w poniższej tabeli:
|
SINGULAR |
PLURAL |
|
child |
children |
|
die |
dice |
|
foot |
feet |
|
goose |
geese |
|
louse |
lice |
|
man |
men |
|
mouse |
mice |
|
tooth |
teeth |
|
woman |
women |
Na ogół w wypadku złożeń liczbę mnogą przybiera ostatnia część tego złożenia, tak jak ma to miejsce w poniższych przykładach:
|
SINGULAR |
PLURAL |
|
armchair |
armchairs |
|
bookcase |
bookcases |
|
mailman |
mailmen |
W sytuacji, gdy wyrazy 'man' albo 'woman' znajdują się na pierwszej pozycji, liczbę mnogą uzyskują obie części takiego złożenia. Tak jak ma to miejsce w poniższych przykładach.
|
SINGULAR |
PLURAL |
|
manservant |
menservants |
|
woman-teacher |
women-teachers |
W wypadku złożeń, które powstały z przyimków lub przysłówków, liczba mnoga jest tworzona tylko dla pierwszej części tegoż złożenia. Tak jak jest to przedstawione w poniższej tabeli:
|
SINGULAR |
PLURAL |
|
looker-on |
lookers-on |
|
sister-in-law |
sisters-in-law |
Złożenia zakończone końcówką '-ful' przy tworzeniu liczby mnogiej przyjmują końcówkę 's', przykłady tych złożeń podane są w poniższej tabeli:
|
SINGULAR |
PLURAL |
|
handful |
handfuls |
|
spoonful |
spoonfuls |
Niektóre z angielskich rzeczowników występują jedynie w formie pojedynczej. Przykłady takich rzeczowników przedstawione są poniżej:
Obok wymienionych do tej pory, istnieją również rzeczowniki, które mają taką samą, niezmienną formę, zarówno w wypadku liczby mnogiej, jak i w wypadku liczby pojedynczej. Przykłady takich rzeczowników wymienione są poniżej:
Również nie można zapomnieć o rzeczownikach, które mogą występować jedynie w liczbie mnogiej, a których przykłady zamieszczone są poniżej:
Należy także pamiętać o tym, że rzeczowniki, które opisują wartość, wagę, miarę, czas etc., występują w formie pojedynczej kiedy używa się ich jako przymiotników. Dla przykładu:
Mówiąc o liczbie mnogiej rzeczownika, należy koniecznie zwrócić uwagę na to jak wygląda kwestia wymowy. Jest to ważne z powodu różnic, które występują między pisownią a wymową. Najważniejsza jest w tym wypadku wymowa końcówki ‘s’, gdyż to właśnie przy pomocy tej końcówki najczęściej, tworzy się liczbę mnogą rzeczownika.
W wypadku, gdy w danym rzeczowniku spółgłoska ‘s’ poprzedzona jest przez spółgłoskę bezdźwięczną, taką jak: [p], [f], [t], czy [k], powinna być ona wymawiana jako [s]. Tak jak ma to miejsce w przypadku przedstawionych wyrazów: kits, cuts, cloaks, cups.
Natomiast, gdy końcówka ‘s’ jest poprzedzona przez samogłoskę, lub spółgłoskę dźwięczną, taką jak: [b], [v], [d], [g], [l], [m], [n], to powinna być ona wymawiana jako [z]. Tak jak ma to miejsce w przypadku rzeczowników takich jak: bombs, boards, clubs, logs.
Kiedy końcówka ‘s’ w danym rzeczowniku, poprzedzona jest tzw. spółgłoską syczącą, taką jak: [z], [s], [sz], [ż], [cz], [dż] to powinna być wymawiana jako [iz]. Tak jak w przypadku przedstawionych rzeczowników: churches, beaches, coaches, patches.
W języku angielskim istnieje wiele różnych typów rzeczowników. Jak wiadomo niektóre z rzeczowników wyróżniamy pisząc je wielką literą, na przykład takie rzeczowniki jak "Canada" czy "Szczecin", natomiast inne, takie jak "dog" czy "cat", zostały tego wyróżnienia pozbawione, o ile nie znajdują się na początku zdania. W gruncie rzeczy rzeczowniki zostały podzielone na kilka typów takich jak: