Polskiemu czasownikowi "być" odpowiadają w języku hiszpańskim dwa czasowniki: ser i estar.

Zasadniczo czasownika ser używa się:

• z przymiotnikiem odpowiadając na pytanie " jaki jest" dla oznaczenia cechy stałej: ella es bonita - ona jest ładna;
• zawsze z rzeczownikiem, liczebnikiem, zaimkiem, jeśli one są orzecznikiem (pytanie: kim jest? ile jest? czym jest?): el es médico - on jest lekarzem;
• dla określenia czasu (son las tres - jest trzecia godzina);
• w konstrukcji z "de" dla oznaczenia pochodzenia czy materiału: esto es de hierro - to jest z żelaza;
• patrz: strona bierna.

Czasownika estar używa się:

• w odpowiedzi na pytanie: gdzie?, np. Madrid está en España - Madryt jest w Hiszpanii;
• z przymiotnikiem odpowiadając na pytanie " jaki jest" dla oznaczenia cechy chwilowej, przejściowej: estoy enfermo - jestem chory;
• z gerundio w specjalnej konstrukcji: estoy escribiendo - piszę.

Zarówno ser, jak i estar to czasowniki nieregularne.