Inaczej: participio pasado. Odpowiada on polskiemu imiesłowowi biernemu -ny, -ty (czytany, widziany itp.). Przy jego pomocy odbywa się też tworzenie czasów złożonych oraz strony biernej.

Tworzenie:

• w koniugacji I końcówka -ado: hablar - hablado
• w koniugacji II końcówka -ido: vender - vendido
• w koniugacji III końcówka -ito: vivir - vivido.

Powyższa odmiana odnosi się do czasowników regularnych.

Participio pasado odmienia się przez osoby i liczby tak, jak przymiotnik.

Formy nieregularne mają: abrir (abierto), cubrir (cubierto), decir (dicho), hacer (hecho), ver (visto), morir (muerto), poner (puesto), romper (roto).