| osoba | po polsku | podmiot | forma akcentowana | dopełnienie w bierniku | dopełnienie w celowniku |
| (po przyimkach) | przed czasownikiem | przed czasownikiem | |||
| liczba pojed. | |||||
| 1 | ja | yo | mí | me | me |
| 2 | ty | tú | ti | te | te |
| 3 | on | él | él | lo, le | le |
| ona | ella | ella | la | le | |
| pan | usted | usted | le, lo | le | |
| pani | usted | usted | la | le | |
| liczba mnoga | |||||
| 1 | my | nosotros nosotras | nosotros nosotras | nos | nos |
| 2 | wy | vosotros vosotras | vosotros vosotras | os | os |
| 3 | oni | ellos | ellos | los, les | les |
| one | ellas | ellas | las | les | |
| panowie | ustedes | ustedes | los, les | les | |
| panie | ustedes | ustedes | las | las |
Forma podmiotu odpowiada polskiemu mianownikowi (kto? co?).
Forma dopełnienia w celowniku odpowiada na pytanie komu? czemu? (mi, ci, nam, wam itp.). Forma dopełnienia w bierniku odpowiada na pytanie kogo? co? (mnie, ciebie, nas, was itp.).
Formy krótkie me, te, le, lo, las, nos, os, los, les, las stoją zazwyczaj tuż przed czasownikiem. Jedynie w połączeniu z bezokolicznikiem, gerundio oraz twierdzącą formą trybu rozkazującego formy te stoją po czasowniku i są pisane razem.
Te veo. - Widzę cię.
Quiero verte - Chcę cię widzieć.
Lo hago para ti. - Robię to dla ciebie.