Wyraża on czynności przeszłe dokonane już zakończone w czasie, który już minął. Na ogół odpowiada polskiemu czasowi przeszłemu dokonanemu.
Koniugacja I (hablar):
| liczba pojedyncza | liczba mnoga | |
| 1 | hablé | hablamos |
| 2 | hablaste | hablasteis |
| 3 | habló | hablaron |
Koniugacja II (vender):
| liczba pojedyncza | liczba mnoga | |
| 1 | vendí | vendimos |
| 2 | vendiste | vendisteis |
| 3 | vendió | vendieron |
Koniugacja III (vivir):
| liczba pojedyncza | liczba mnoga | |
| 1 | viví | vivimos |
| 2 | viviste | vivisteis |
| 3 | vivió | vivieron |
Osobliwości ortograficzne w koniugacji I: w 1 osobie liczby pojedynczej (tylko) następuje zmiana pisowni u czasowników na -car, -gar, -guar, -zar: zakończenia te zmieniają się na -qué, -gué, -güé, -cé: marcar - marqué, marcaste, marcó, entregar - entregué, entregaste, entregó, empezar - empecé, empezaste, empezó.
W koniugacji II i III z kolei, jeśli w 1 osobie końcowe -í stoi po samogłosce (dlatego, że końcówka infinitivo -er albo -ir też stoi po samogłosce): - w formach w 3 osobie liczby pojedynczej zmieniamy je w -yó, a w 3 osobie liczby mnogiej końcówką jest -yeron, - w pozostałych osobach zachowujemy akcent nad í. Wyjątkiem są czasowniki na -uir, jak atribuir czy destruir, które ten akcent tracą.Przykład tej sytuacji: caer.
| liczba pojedyncza | liczba mnoga | |
| 1 | caí | caímos |
| 2 | caíste | caísteis |
| 3 | cayó | cayeron |
Czasowniki na -uir:
| liczba pojedyncza | liczba mnoga | |
| 1 | destruí | destruimos |
| 2 | destruiste | destruisteis |
| 3 | destruyó | destruyeron |
Form nieregularnych jest dużo.
Czasowniki ser i ir mają identyczne formy:
| liczba pojedyncza | liczba mnoga | |
| 1 | fui | fuimos |
| 2 | fuiste | fuisteis |
| 3 | fue | fueron |
Pewna liczba czasowników nieregularnych ma w 1 osobie liczby pojedynczej końcówkę -e, jak forma tego czasu od estar. Odmiana wygląda wtedy tak: -e, -iste, -o, -imos, -isteis, -ieron.
| liczba pojedyncza | liczba mnoga | |
| 1 | estuve | estuvimos |
| 2 | estuviste | estuvisteis |
| 3 | estuvo | estuvieron |
Podobnie odmienia się w pretérito indefinido: haber - hube, tener - tuve, poder - pude, poner - puse, saber - supe, venir - vine, querer - quise, andar - anduve, caber - cupe. Osobliwość ortograficzną ma hacer w 3 osobie (hice, hiciste, hizo, hicimos, hicisteis, hicieron)
Podobne są czasowniki mające w 1 osobie liczby pojedynczej -je. Odmiana wygląda wtedy podobnie: -e, -iste, -o, -imos, -isteis, -eron. Należą tu decir (dije), traer (traje) i czasowniki na -ducir, jak producir (produje) i conducir (conduje).
| liczba pojedyncza | liczba mnoga | |
| 1 | dije | dijimos |
| 2 | dijiste | dijisteis |
| 3 | dijo | dijeron |
Specyficzne formy mają dar i ver.
| liczba pojedyncza | liczba mnoga | |
| 1 | di | dimos |
| 2 | diste | disteis |
| 3 | dio | dieron |
| liczba pojedyncza | liczba mnoga | |
| 1 | vi | vimos |
| 2 | viste | visteis |
| 3 | vio | vieron |
Czasowniki typu dormir, sentir i pedir zmieniają samogłoskę w 3 osobie liczby pojedynczej i mnogiej. Grupy tych czasowników omówione są tutaj:
Czasowniki częściowo nieregularne.
Należą tu między innymi:
dormir , morir (zmiana o na u )
sentir, mentir, digerir, advertir (zmiana e na i)
pedir, elegir, medir, gemir, rendir, vestir (tak samo).
| liczba pojedyncza | liczba mnoga | |
| 1 | dormí | dormimos |
| 2 | dormiste | dormisteis |
| 3 | durmió | durmieron |
| liczba pojedyncza | liczba mnoga | |
| 1 | pedi | pedimos |
| 2 | pediste | pedisteis |
| 3 | pidió | pidieron |