Wymowa samogłosek:
- a krótkie jak polskie a: fassen
- a długie jest bardziej tylne: Sahne
- ai wymawiamy aj: Hain, Main
- au wymawiamy jak w polskim “auto”
- ä krótkie jak polskie e i niemieckie krótkie e: Kälber
- ä długie jak polskie e, tylko wydłużone: Mähre, Fähre (taka jest wymowa według przepisów poprawnościowych, większość Niemców nie odróżnia jednak w mowie długiego ä od ścieśnionego długiego e)
- äu wymawiamy oj: Knäuel
- e krótkie jak polskie e: kennst, eng
- e długie jest bardziej ścieśnione (trochę jak w polskim “wieś”): Lehre
- e w sylabach nieakcentowanych, zwłaszcza końcowych wymawia się jak słabe, zredukowane ö: wohne, Sahne
- ei wymawiamy aj: klein, mein
- eu wymawiamy oj: Europa
- i krótkie wymawiamy jako dźwięk między polskim i a y: Spinne, Rinne
- i długie wymawiamy jak długie polskie i (lub jako ij): Igel
- ie wymawiamy jak długie polskie i (lub jako ij): Ziegel
- o krótkie jak polskie o: Hoffnung
- o długie jest bardziej ścieśnione: Mohn
- ö wymawiamy w ten sposób, że ustawiamy język do wymowy e, a wargi do wymowy o; ö długie jest bardziej ścieśnione; przykłady:
krótkie ö: können, Frösche
długie ö: gewöhnen
- u krótkie jest trochę niżej wymawiane od polskiego u: knurren
- u długie wymawiamy jak długie polskie u (lub jako uł): Wuhne
- ü wymawiamy w ten sposób, że ustawiamy język do wymowy i, a wargi do wymowy u; ü długie jest bardziej ścieśnione; przykłady:
krótkie ü: Büsche
długie ü: fühlen
y w języku niemieckim wymawiamy zwykle tak samo jak ü.