Występuje w zasadzie tylko w 2 osobie. W pozostałych osobach zastępuje go Konjunktiv Präsens.
Tworzenie:
W drugiej osobie liczby pojedynczej ma końcówkę -e: mache. W języku potocznym częstsze są formy bez końcówki: mach.
Czasowniki, które wymieniają e na i, nigdy nie przyjmują końcówki -e: sprich.
Wyjątki: sein > sei, sehen > sehe, werden > werde.
Druga osoba liczby mnogiej imperativu równa jest drugiej osobie liczby mnogiej czasu teraźniejszego: geht, macht, kommt.
Przy formach trybu rozkazującego zazwyczaj nie stawiamy zaimka osobowego.